Isolatiematerialen zijn een essentieel onderdeel van een transformator omdat de stabiliteit van het isolatiesysteem een grote impact heeft op de levensduur van de transformator.
Fabrikanten van isolatiematerialen specificeren tot welke temperatuur hun materiaal stabiel blijft. Het isolatiesysteem (en dus de transformator) is praktisch onverwoestbaar als die maximumtemperatuur wordt gerespecteerd.
Op basis van deze temperatuur worden isolatiematerialen ingedeeld in verschillende isolatieklassen:
|
Isolatieklasse |
A |
E |
B |
F |
H |
C |
|
Maximale temperatuur |
105 °C |
120 °C |
130 °C |
155 °C |
180 °C |
>180 °C |
De klasse van het minst presterende isolatiemateriaal bepaalt de klasse van het hele isolatiesysteem van de transformator en dus ook de maximaal toelaatbare opwarming van de transformator.
Bv. een transformator met isolatieklasse B zal op het warmste punt (binnenin de wikkelingen) niet warmer worden dan 130°C, ook niet bij maximale omgevingstemperatuur en maximale belasting.
Wil dit zeggen dat een hogere isolatieklasse altijd een betere transformator oplevert?
Niet noodzakelijk!
De keuze voor isolatiematerialen met een hogere isolatieklasse impliceert meestal dat er een hogere opwarming wordt verwacht, wat kan betekenen dat de transformator minder efficiënt is.